drama julai

tiap apa yang berlaku itu ujian. wahai hati bertabah lah

julai mmg bulan penuh drama. termasuk la drama player singpore mlm td. adoiyai rsa nak ja gua bom sorang2. xda semangat kesukanan langsung, overall we proud of u harimau malaya. tahniah. walaupn gua rsa mrh sbb safiq rahim xdpt maen gara2 kad merah. ismail faruqqi yg langsung xda fungsi pastu masuk plak fakhri. such a waste kot. rsanya badrol bakhtiar lebih layak kot. apa pn. k rajagopal lg tahu. xda luck la senang citer.

julai gak merupakan bulan melawat HKL. hoho. mula2 pegi bwk wawa - demam. xda la serius tp pengajaran lalu, cegah seblom parah! pastu mr KA plak. pastu wawa lagi siap kat kecemasan lagi. aduhai ujian2.

bwk wawa gi hospital bila demam ada lah perkara biasa, sbb gua rsa lebey yakin kot walaupn klu nk ikot kan ubat nya sma ja, mgkin gak sbb gua bayar tax, haruslah gua gunakan hak gua semaksimum mungkin. hehe. keji!

bila mr KA demam, biasa nya gua x amek port sbb dia hanya perlukan his own space - jgan kaco! (kecik hati - tp tu la dia yg aku kenal - redha ja la) tp kali ni mcm teruk so gua paksa dia gi check hospital - 2 kali!

kemudian wawa plak buat drama. rabu tu, sja gua kuar awal. konon nak layan hati lara tetiba dpt call dr mak ngah suh blk cepat. dia ada masukkan sesuatu dlm idung kata nya. cuak weh. naseb mr KA dh smpi dulu. suh bwk dia trn siap2 nk ke HKL. hari ini gua terkilan. dan smpi saat ini gua masih xpaham. kenapa? tgu teksi. erm. xda parking. erm. bukan kecemasan ka ni??? smpi HKL terus ke emergancy. wawa cam biasa mmg xtkawal. sakit atau x sama ja xgeti dok diam. doktor kata dh termasuk ke dalam. nak buat saat tu jugak, dia rsa mcm xda urgency. sbb breathing still cantik dan x bleeding. so dia hanya bg surat utk refer ke ENT. tawakal ja la mlm tu. alhamdullilah xda apa yg blaku. mgkin sbb tu jugak mr KA tetap nk keje luar - gua paham ni peluang utk menambah rezeki - tp...

esoknya sbb dh di advise oleh angah - kol 9 smpi la HKL. dh siap daftar smue again tiada urgency. kol 10 bru doktor ada. wawa dh start nanges bila kena baring. bila dh start kena bedung lg la kuat. mulut dia mmg xhenti2 panggil ibu. air mata gua mmg dh bgenang ja, bayangkan 8 orang dewasa dok pegang kobet dia. dan bila wawa kata ayah tolong ayah ayah ayah tolong. gua mmg dh xtahan. tumpah jugak air mata tp diorang dlm tu bijak kawal keadaan. rsanya klu gua pn nanges sma kompem kena halau keluar. the funny part. wawa sempat kata doktor jangan lah doktor nanak doktor. xnak buat lagi doktor. ahahhaha tau pn. doktor try kuar kan pki mcm pencungkil tu xberjaya. ingat kan manik, try sedut keluar pn xberjaya. suara wawa x usah ckp la. gegak gempita. walau dh bius. rsa nya sgt saket kot. sian wawa. oleh krn cara manual xbjaya dan gua yakin benda tu makin ke dlm. diorang try masukkan kamera utk memastikan kedudukan sebenar kat mna. sempat gua dukung wawa. mengigil2 badan dia. sambil nanges. nk kuar bu. nanak lagi. nak ayah bu. sedih. oke mmg gua emosi. xsempat nk reda, doktor suruh baring kan lagi. Tuhan ja la yg tau betapa saket tiap kali kamera tu masuk. mcm dirodok2. gua xberani nk pandang wawa, klu pandang msti xkuat. mata gua tgok kamera ja. jolok punya jolok. jumpa gak. dh makin jauh kedlm. mcm kain net. doktor try buat manual skali lagi. xdpt jugak. dh start bleeding. salur yg nak kering kan hingus dan darah tu pn kuar masuk ntah brapa kali. mesti saket sgt2. doktor kata dh bius. wawa xkan rsa, ya la tu. percaya la sgt. last2 doktor kata ni last try nk tgok kedudukkan benda tu. pastu diorang xda pilihan. msuk operation - maksudnya kena bg ubat tdo. tgh dok kobet2 tu, wawa tsedak benda tu kuar ikut mulut. alhamdullilah sgt2. nothing bad happen. stgh jam dlm tu mcm2 rsa. how i wish u were there.

xtau la gua yg emo atau apa. sgt berkecil hati. klu la sesuatu terjadi, nak menyesal pn xda gunanya.

*lelaki mmg slalu anggap benda itu mudah atau perempuan yg ter over react?
*msh emosi, sbb hati ni makin lama makin kecik tp xda sapa pn nak peduli.